|
Twarda woda służy zdrowiu Wzmożona reklama i wprowadzanie na rynek coraz większej ilości filtrów do wody stawia konsumenta przed dylematem: kupić czy nie?. Reklamy na stronach internetowych i artykuły sponsorowane przez producentów filtrów ukazują się w prasie. Pokazują uśmiechnięte twarze osób, które skorzystały już z „dobrodziejstwa” urządzeń zmiękczających wodę, zachęcają do ich kupowania. Zdjęcia błyszczących kranów, pryszniców itp urządzeń gospodarstwa domowego, gdzie nie ma osadzonego kamienia zachęcają do zakupu. Pokazywane są też zyski jakie będzie miał konsument używając filtra, pokazuje się walory wody czystej, bez zanieczyszczeń, więc - „samo zdrowie”. Na stronach internetowych można znaleźć artykuły tłumaczące konsumentom jaką niekorzystną wodę piją z kranu i jaka jest pobierana do celów pitnych. Mowa oczywiście o klasie wody najgorszej, uzdatnianej i trafiającej do odbiorców. Co to jest twarda woda? Twardością ogólną wody nazywa się sumę zawartości jonów wapnia i magnezu występujących we wszystkich możliwych połączeniach. Twardość ogólną dzieli się na wapniową - powodowaną obecnością jonów wapnia, twardość magnezową - powodowaną przez jony magnezu. Ponadto rozróżnia się twardość węglanową wody, wywołaną przez wodorowęglany, węglany i wodorotlenki wapnia i magnezu oraz twardość niewęglanową, powodowaną przez inne związki wapnia i magnezu (siarczany, chlorki, azotany). Rodzaje twardości
W wodach pozbawionych węglanów oraz wodorowęglanów sodu i potasu twardość węglanowa równa jest zasadowości ogólnej wody. Jeżeli w wodzie występują wodorowęglany sodu i potasu, zasadowość wody jest większa od twardości ogólnej i woda nie ma twardości niewęglanowej, a w niej występuje zasadowość alkaliczna.
W wodach naturalnych wapń i magnez występują w różnych stężeniach (50-1000 mg CaCO3/l). W ogólnej mineralizacji wód związki wapnia zwykle dominują nad związkami magnezu. Ze względów zdrowotnych w wodzie do picia najkorzystniejsze są stężenia wapnia od 30 do 80 mg/l, a stężenie magnezu zalecane jest w zależności od zawartości jonów siarczanowych (30-125 mg Mg/l). Obecność jonów wapnia i magnezu w wodzie do picia i celów gospodarczo-przemysłowych ma znaczenie techniczne. Wody miękkie o niskiej zawartości jonów Ca i Mg stwarzają warunki do korozji w przewodach wodociągowych, zaś wody o nadmiernej twardości tworzą osady i zmniejszają przepustowość przewodów. Optymalna twardość wody to 100-500 mg CaCO3/L /
Znaczenie zdrowotne ma picie wód twardych, na co wskazują liczne doniesienia naukowe. Dwoma czynnikami, od jakich zależy twardość wody są stężenia wapnia i magnezu. Związek między twardością wody, a zachorowaniami na choroby naczyniowe był pierwszy raz opisany przez japońskiego chemika Kobayashi w 1957 r. Wykazał wyższe współczynniki umieralności na choroby naczyń mózgowych w obszarach z kwaśniejszą (miękką) wodą, w porównaniu do tych z bardziej zasadową (twardszą) wodą używaną do picia. Przewlekły niedobór magnezu połączony ze zmniejszeniem jego stężenia w mięśniu sercowym, związany z niewystarczającą podażą, szczególnie z ubóstwem tego jonu w wodzie, może spowodować chorobę mięśnia sercowego. Badania epidemiologiczne ustaliły odwrotną zależność między twardością wody pitnej, a umieralnością na choroby sercowo-naczyniowe (u dorosłych i u niemowląt). Picie wody twardej zmniejsza ryzyko zachorowań na choroby sercowo-naczyniowe, a spożywanie wody miękkiej prawdopodobnie je zwiększa. Spośród składników zawartych w wodzie magnez najsilniej zapobiega umieralności z powodu tych chorób. Woda pitna dostarcza magnezu gdy ją pijemy, wpływa też na podaż tego pierwiastka używana do gotowania. Żywność traci o tyle mniej magnezu, o ile woda, w której gotujemy ma więcej magnezu. Należy unikać zwłaszcza do gotowania żywności, wody ciepłej, sztucznie zmiękczanej. Ważne, by nie używać do celów kuchennych takiej wody. Powoduje ona maksymalne zmniejszenie zawartości magnezu w gotowanej żywności. Pożądane jest stosowanie do gotowania i picia niezmiękczonej wody zmineralizowanej. Wytrącanie soli przez zmiękczanie twardej wody podczas jej gotowania dokonuje się głównie kosztem zawartego w niej wapnia, a zachowanie magnezu. W ten sposób obfitość magnezu w wodzie bezpośrednio, gdy jest spożywana i pośrednio przez zmniejszenie do minimum strat magnezu w potrawach gotowanych, może dostarczać ilości krytycznej, która pozwoli wyrównać zapotrzebowanie na magnez do normalnego poziomu. Ten przegląd pokazuje, że wody twarde są dla człowieka zdrowe, dostarczają magnezu, wapnia i biopierwiastków niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania. Zwiększona ilość magnezu i wapnia do zachowaniu zdrowia i działająca profilaktycznie, znajduje się w wodach mineralnych. Należy zwracać uwagę na ilości magnezu i wapnia, gdyż korzystne działanie jest wtedy, gdy ilość tych biopierwiastków stanowi 15 % naszego dziennego zapotrzebowania. To tak, jakbyśmy pili twardą wodę. Właśnie ta, a nie miękka decyduje o dobrym samopoczuciu i działa profilaktycznie. Pokutuje przekonanie, że woda powodująca osadzanie się kamienia w czajniku czy w rurach jest zła. To błędne rozumowanie. Nie można porównywać fizjologii człowieka do urządzeń technicznych. Prostym przykładem jest sposób na udrażnianie rur przez wlewanie do nich substancji żrących. Takich przecież nie połykamy, bo byłby to nasz ostatni łyk w życiu. W organizmie człowieka zachodzą przemiany biochemiczne nieustające niezależnie od tego czy pracujemy czy wypoczywamy. Zbędne produkty przemiany materii są wydalane z organizmu. dr Małgorzata Pieniak www.wodadlazdrowia.pl |
||||||||||||||||||||||||||||