wysokozmineralizowana

Naturalne wody mineralne - o wysokiej mineralizacji

Wody o wysokiej mineralizacji (wysokozmineralizowane) są to wody wydobywane spod ziemi, o pierwotnej czystości, nieskażone bakteriologicznie i nieposiadające zanieczyszczeń chemicznych, o ogólnej mineralizacji od 1500 do 4000 mg składników mineralnych na litr.

Dobra woda mineralna powinna zawierać odpowiednią ilość składników mineralnych działających odżywczo lub fizjologicznie na organizm człowieka. Najbardziej liczą się te składniki mineralne, które w jednej porcji przeznaczonej do spożycia pokrywają co najmniej 15% dawki dziennego na nie zapotrzebowania. W przypadku wody mineralnej ilość tą ocenia się w stosunku do 1 litra. I wtedy woda taka ma działanie profilaktyczno- zdrowotne.

Do takich składników w wodach mineralnych pitych w celach profilaktyczno-zdrowotnych należą: magnez, wapń, sód, chlorki, wodorowęglany, siarczany, jod, fluor, żelazo oraz dwutlenek węgla. Każdy z nich spełnia inną rolę w organizmie człowieka i potrzebny jest w różnej ilości.

Najważniejszym spośród nich jest magnez, którego dzienne zapotrzebowanie wynosi 300 mg. Dlatego w celach profilaktyczno zdrowotnych powinno się pić wody zawierające go co najmniej 50 mg/litr. Korzystnie jest nawet, by było go i więcej, ponieważ nie można go przedawkować, a jego deficyt w organizmie jest przyczyną wielu chorób.

Drugim ważnym pierwiastkiem jest wapń, którego dzienne zapotrzebowanie wynosi od 800 do 1200 mg, a w czasie niektórych chorób zwiększa się do 2000 mg. W celach profilaktyczno-zdrowotnych, aby uzupełniać wapń w organizmie, należy pić wody zawierające go w ilości co najmniej 150 mg/litr. Ale nie zaszkodzi, jeżeli jest go również znacznie więcej, bo jego niedobory są przyczyną wielu schorzeń, a w szczególności osteoporozy.

Sód i chlorki zawarte w wodach mineralnych mają korzystne znaczenie dla osób wykonujących prace związane ze zwiększonym wysiłkiem fizycznym, dla sportowców i w czasie upałów, kiedy traci się duże ilości soli wraz z potem, co może być przyczyną osłabienia i złego samopoczucia. W takich sytuacjach powinno się pić wody mineralne o zawartości sodu i chlorków nawet w ilości do 1500 mg/l. Wody zawierające do 200 mg/l sodu nie mają większego wpływu na ogólny bilans sodu w organizmie, bo jego zwiększone spożycie wynika ze spożywania potraw zawierających znacznie większe ilości soli nawet do 14 gramów (14000 mg) w ciągu doby. Osoby chorujące na nadciśnienie tętnicze, powinny unikać przede wszystkim słonych potraw.

Zawarte w wodzie wodorowęglany mają znaczenie fizjologiczne, kiedy występują w ilości powyżej 600 mg/litr. Od tej ilości mają znaczące działanie, alkalizując kwasy żołądka i przy nadkwasocie dobrze jest pić wody zwierające większe ilości wodorowęglanów nawet do 2000 mg/l. Ale należy ich unikać przy niedokwasocie.

Siarczany występujące w wodzie mają pozytywne oddziaływanie na pracę wątroby i trzustki. Ich działanie jest zauważalne od poziomu około 250 mg/litr. Oddziaływają korzystnie przy początkowych stanach cukrzycowych. Ale niestety w znacznej ilości wód ten składnik mineralny występuje w bardzo małych ilościach.

Jod jest bardzo ważnym mikroelementem, ale niestety rzadko występuje w wodach mineralnych. Ma on znaczenie fizjologiczne, jeżeli jest go w wodzie, co najmniej 0,2 mg/l.

Fluor ma znaczenie w mineralizacji zębów i kości i jego działanie jest zauważalne, jeżeli osiąga poziom w wodzie w ilości 1 mg/l.

Żelazo jest wartościowym składnikiem wody, jeżeli występuje w postaci dwuwartościowej i wtedy ma pozytywne oddziaływanie na organizm człowieka, jeżeli osiąga poziom w ilości 1 mg/l.

Dwutlenek węgla ma przede wszystkim znaczenie smakowe. Nie ma przeciwwskazań do picia wody z dwutlenkiem węgla dla osób zdrowych, a jedynie przy schorzeniach żołądka i strun głosowych, należy unikać picia wody gazowanej. Dwutlenek węgla drażniąc kubki smakowe, sprawia wrażenie orzeźwienia i przez to woda jest smaczniejsza. Poza tym jest czynnikiem bakteriostatycznym i dlatego woda gazowana jest pewniejsza bakteriologicznie i przez to zdrowsza.

Podawane nieraz na etykietach inne składniki, takie jak np. potas, lit, brom, miedź czy nawet srebro, nie mają praktycznego znaczenia, bowiem występują w tak małych ilościach w stosunku do zapotrzebowania na nie organizmu, że nie liczą się w bilansie żywieniowym.

Wybierając zatem dla siebie wodę trzeba zwrócić uwagę na podane wyżej podstawowe składniki mineralne i oceniać ich ilość w stosunku do potrzeb swojego organizmu.