Uzdrowisko Busko Zdrój SA
Sanatorium . Sanatorium Sanatorium „Astoria” Sanatorium „Słowacki” „Bristol” Uzdrowisko 28-108 Busko Zdrój „Marconi” „Mikołaj” Uzdrowisko Nida Zdrój Sp.z o.o. Rafal Sanatorium Uzdrowiskowe NZOZ Willa Zielona Uzdrowisko
|
UZDROWISKO BUSKO-ZDRÓJ Uzdrowisko Busko Zdrój położone jest na wysokości 223 m n.p.m. w szerokiej dolinie na północ od ujścia Nidy do Wisły ,w południowej części województwa świętokrzyskiego, 50 km na południe od Kielc. W XVIII wieku odkryto w Busku solankę i źródła siarczkowe. W 1836 roku założono pierwszy zakład kąpielowy. Innymi ważnymi czynnikami naturalnymi działającymi terapeutycznie są pokłady borowiny i wody mineralne: woda siarczkowa i woda jodkowo-bromkowa. W Busku panuje łagodny klimat z małymi wahaniami temperatury i nieznacznej ilości opadów atmosferycznych. Roczna wilgotność względna powietrza waha się w granicach 71% do 80%. Prędkość wiatru nie przekracza 3 m/s. Duże obszary leśne na okolicznych wzgórzach bardzo korzystnie wpływają na efekty terapeutyczne i ogólne samopoczucie. Główne wskazania lecznicze uzdrowiska:
specjalizacją uzdrowiska jest leczenie kontuzji i urazów narządów ruchu, w tym: Wody lecznicze i peloidy Hydroterapia ,czyli wodolecznictwo jest metodą leczenia wykorzystującą wodę w różnych postaciach. Występująca tu woda siarczkowa nazywana też siarczkowo-siarkowodorową posiada w swoim składzie siarczki z uwalniającym się siarkowodorem, chlorek sodu oraz mikroelementy takich jak: selen, wapń, magnez. Wykorzystywana jest do terapii takich jak: kąpiele. W trakcie tych zabiegów siarkowodór wchłania się do organizmu człowieka przez skórę i drogi oddechowe przenika do krwioobiegu, a następnie rozprowadzany jest do tkanek jak:: kości, ścięgna, stawy, więzadła i chrząstki. Kąpiele siarczkowe stosowane są też w schorzeniach skóry. Woda jodkowo-bromkowa, zawiera w swoim składzie jod i selen. Jest pochodzenia mioceńskiego. Szczególnie istotna jest zawartość selenu, pierwiastka koniecznego do prawidłowego funkcjonowania mięśnia sercowego i układu krążenia. Przypisuje się też jej dużą rolę w zwiększeniu odporności organizmu . Peloidoterapia, czyli leczenie borowiną. Borowina jest produktem naturalnym. To nic innego jak torf o dużym stopniu humifikacji roślin przy udziale bakterii w środowisku z dużą ilością wody. Złoża borowinowe powstawały przeważnie w lasach podmokłych lub w płaskich rozlewiskach wodnych, które stopniowo zarastały. Tworzyły się przez tysiące lat. W uzdrowisku borowinę złożową poddaje się oczyszczaniu, mieleniu, dodaje się odpowiednią ilość wody, miesza i podgrzewa .Dopiero wtedy może być zastosowana do zabiegów leczniczych. Podstawowe właściwości lecznicze borowiny to działanie: przeciwzapalne, bakteriobójcze i bakteriostatyczne, przeciwbólowe, regenerujące i oczyszczające, przegrzewające .Zabiegi borowinowe stosuje się np.:w wybranych chorobach reumatycznych, stanach pourazowych narządów ruchu, wybranych chorobach neurologicznych, niektórych chorobach ginekologicznych, niektórych chorobach układu trawienia i chorobach laryngologicznych. Do terapii wykorzystywane są wody lecznicze - hydroterapia: natryski, masaże podwodne, borowiny, fizjoterapia, lampy sollux, ultradźwięki, prądy DD, pole magnetyczne, krioterapię, laseroterapię, fototerapię. |